TADEUSZ LECHICKI

Urodzony 28.11.1892 r. w Serebryszczach woj. chełmskie, był synem Felicjana i Marii z Hemplów. Jako uczeń gimnazjum lubelskiego należał w roku 1906 do Organizacji Młodzieży Narodowej oraz konspiracyjnej organizacji „Przyszłość”

Po uzyskaniu matury w Warszawie w 1910 r., w 1911 roku został przyjęty do Związku Młodzieży Polskiej. W 1912 roku wstąpił do Akademii Handlowej w Berlinie. Prowadził tajne prace przygotowawczo-wojskowe wśród studentów Polaków. Po powrocie do Królestwa; od 1914 do 1917 służył jako oficer w XV korpusie artylerii rosyjskiej. W czasie służby wojskowej utrzymywał stały poufny kontakt z władzami Organizacji Młodzieży Narodowej w Piotrogrodzie.

W 1917 roku wziął czynny udział w formowaniu Wojska Polskiego w Rosji. Zorganizował oddziały polskie w Piotrogrodzie i okolicy. W korpusie gen. Józefa Dowbór-Muśnickiego utworzonym w Rosji był zastępcą szefa Wydziału Mobilizacyjnego, później pracował w Sztabie Dowództwa Wojsk Polskich na Ukrainie. Następnie współuczestniczył w organizacji polskich oddziałów w Murmaniu i nad Danem. W latach 1918 i 1919 dowodził konną baterią na froncie kowelskim. W kampanii 1920 r. brał udział jako porucznik artylerii konnej. Został ciężko ranny we wrześniu 1920 pod Hrubieszowem. Od lipca 1921 r. do grudnia 1923 r. W Min. Spraw Wojsk, prowadził akcję osadnictwa wojskowego na Kresach Wschodnich. W 1925 r. W randze podpułkownika przeszedł w stan nieczynny, zajął się swym majątkiem w Serebryszczach. W 1928 r. pracował w Min. Spraw Zagranicznych. W 1932 r. pełnił funkcję p.o. szefa Biura Ekonomicznego Prezesa Rady Ministrów, a następnie podsekretarza stanu do spraw gospodarczych w Prezydium Rady Ministrów. Dnia 28.V.1934 r. objął stanowisko wiceministra skarbu, skąd odszedł W 1936 roku.

Po wycofaniu się z administracji państwowej zajął się swym majątkiem w Serebryszczach oraz Skorczycach pod Urzędowem, gdzie wśród odwiedzającego go grona przyjaciół był też Melchior Wańkowicz, późniejszy autor głównej powieści „Drogą do Urzędowa”. Lechnicki działa efektywnie w Centralnym Towarzystwie Organizacji i Kółek Rolniczych. Domagał się przyśpieszenia realizacji reformy rolnej. Opublikował wówczas w 1937 r. „O jasny program i zwarte działanie” oraz w 1938 r. „Uwagi programowe”. W pracach tych zwracał uwagę na sprawy wsi i konieczność podniesienia jej zamożności. W 1938 r. z ramienia OZN zostaje wybrany posłem na Sejm. W Sejmie objął przewodnictwo Komisji Spraw Zagranicznych i Komisji Przemysłu i Handlu. Ponadto wchodził w skład Komisji Budżetowej, Inwestycji i Rolnej.

We wrześniu 1939 r. Lechnicki ochotniczo wstąpił do wojska. Przydzielono go do armii „Narew”. W bitwie o Janów Lubelski - 29.IX. został ciężko ranny. Zmarł w szpitalu 1.X.1939 roku. Pochowany został w Piaskach koło Lublina. Lechnicki był odznaczony między innymi Krzyżem Kawalerskim Legii Honorowej, Medalem „Interalliee”, Orderem Virtuti Militari V kl., Orderem Polonia Restituta IV i II kl., Krzyżem Walecznych, Krzyżem Niepodległości.

Opracował: Stanisław Surdacki