WÓLKA RUDNICKA

Niewielka miejscowość założona zapewne na początku XIX w., gdyż dopiero wówczas pojawia się na kartografii i w materiałach źródłowych. Nie należała do ordynacji Zamoyskich ani pobliskiego majoratu Zakrzówek.

Wieś w układzie płn.-płd., jednodrożnicowa, z obustronną zabudową początkowo znacznie rozluźnioną następnie zagęszczoną

Z licznej jeszcze na początku lat 90 XX w. drewnianej zabudowy pochodzącej z pierwszej tercji XX w., obecnie zachowało się niewiele obiektów. Do najciekawszych należy zagroda nr 24 stanowiąca własność T. Morskiego, składająca się z domu wybudowanego w 3 ćwierci XIX w. oraz obory, stodoły i piwniczki pochodzących z ok. 1920 r. Wszystkie obiekty kryte są strzechą. Dom konstrukcji zrębowej, zwęgłowany na jaskółczy ogon, z profilowaną nastawą kominową

Zwraca uwagę murowany dom nr 31 z łat 20 XX w. z boniowanymi narożami i nieznacznym środkowym ryzalitem, zwieńczonym trójkątnym szczytem. Ponadto do odnotowania domy nr 4 i 6, pochodzące z okresu międzywojennego, zachowane z pewnymi przekształceniami.

W południowej części miejscowości znajduje się drewniany krzyż z ramionami zakończonymi kulami, postawiony po II wojnie światowej.