Stanisław Surdacki

WZNIESIENIA URZĘDOWSKIE

Wzniesienia Urzędowskie stanowią mezoregion obejmujący południowo-zachodnią część Wyżyny Lubelskiej. Budowa geologiczna jest zróżnicowana, o wysokościach bezwzględnych dochodzących do 270 m. Wzniesienia te ograniczone są od północy Kotliną Chodelską i częściowo Równiną Bełżycką, od wschodu granicą jest rzeka Bystrzyca, od

południa dolina rzeki Sanny, a od zachodu Wisła. Wisła jest równocześnie granicą sąsiedniego zachodniego makroregionu.

Urzędów i cała gmina położone są w obszarach wymienionego wzniesienia, o terenach falisto-pagórkowatych, na podłożu marglistym tak zwanych opokach urzędowskich,

które są pokryte lessami oraz niewielkimi fragmentami pagórków piaszczystych wydm.

Tereny te są rozcięte doliną rzeki Urzędówki, będącej dopływem Wyżnicy uchodzącej do Wisły.

Szczególnie charakterystyczne są opoki urzędowskie, które posiadają cechy białej lub kremowej kredy wykorzystywanej szeroko do celów budownictwa rolniczego.

W pobliżu Annopola znajdują się skały osadowe bogate w fosforan wapnia tzw. fosforyty rachowskie, które są cennym surowcem do produkcji nawozów sztucznych.

W kierunku południowym, ku Kotlinie Sandomierskiej, Wzniesienia Urzędowskie opadają dość wysoką krawędzią która jednak nie obniża się jednostajnie, ale tworzy wyraźne stopnie, zbudowane z różnych pięter.

Wierzchowinę pokrywają lessy o różnych gęstościach niekiedy o bardzo grubych, a cały region ma charakter wybitnie rolniczy.