A

Abusio seu catacresis est tropus, id est usus vocis figuratae pro concreta: pes montis.

Acatalepticus id est sine interruptione [* 'a' privativum + katàlepsis] dicitur versus completus vel kw=lon integrum, sc. nulla syllaba carens.

Accentus [* adcantus, similis cantui]

• 1.tonicus - to/noj | pros%di/a - est elevatio vocis in syllaba verbi; est accentus intensitatis seu dynamicus appellatus quia intensius pronuntiat syllabam quae dicitur tonica pro ceteris atonis;
• 2.metricus vel rhythmicus vel musicalis vel melodicus seu intonationis vocis, melodicas curvas perficit per plicas (it. corde) vocales iuxta diversas sonorum altitudines;
• 3.graphicus est signum acutum - o)cei/a ( ' ), grave - barei/a ( ` ), flexum - perispwme/nh (^ vel ~), quod ponitur super syllabas longas tonicas;
• 4.barbarus vel vulgaris respicit peculiarem pronuntiatus formam.
• Sedes accentus Latini mobilis vel liber est; econtra Francogallici sermonis ultima est, phinnici et caeci prima, polonici paenultima.
• L'accento italiano può svolgere una funzione semanticamente distintiva in presenza di suoni uguali: càpitano e capitàno. Una parola è bisdrùcciola se ha l'accento sulla quartultima sillaba: lìtigano, rècitano, fàbbricano; è sdrùcciola o proparossìtona se ha l'accento sulla terzùltima sillaba: àmano, lèggono, rìdono; è parossìtona o piàna se ha l'accento sulla penultima: verrànno, ripète, condòna; è ossitona o tronca se ha l'accento sull'ultima sillaba: città, amò, virtù.
• Latinus, Graecus, Italicus sermo accentuativi dicuntur.
• Africani et orientales sermones tonum saepe habent ut elementum distinctivum significationis, sc. verbum mutat significationem prout mutat altitudinem, ascensum, descensum toni, et ideo tonales dicuntur.
• In accentuativis non desunt toni (interrogationis, imperii) quin sensus mutet, et in tonalibus non desunt ictus, quin sensus mutet.
• Lingua Graeca et Latina lege trisyllabismi fruuntur:
  accentus numquam excedit tertiam syllabam.
  
• Latinae linguae leges propriae:
  lex baritonesis:
  nullum verbum habet accentum in ultima sy
  lex penultimae :
  accentus cadit in penultima sy si longa sit et in tertia sy si penultima sit brevis:
  amàre, lègere.
  Reliquiae archaicae sunt: illìc, istùc, adhùc [*illice, *istuce]; audìn, vidèn, satìn, [*audisne, videsne, satisne]; addìc, abdùc [*addice, *abduce]; Arpinàs, Maecenàs, Quirìs, Samnìs, Nostràs;
  audìt (*audìit, audivit), fumàt [fumavit].
  Nota:
  - genitivum et vocativum nominum in -ius et ium: Vergìlius - Vergìli [voc.].
  -e nclisi multati: -que, -ve, -ce, -met, -pte, -dum (praeter ìndidem, tótidem, éadem, dénique, ìtaque (con.), sed itàque (et ita);
  - bisyllaba composita verbi facio in formis activis et passivis: calefàcio - calefàcis, madefìs.

• In rhythmo [=ictus] accentuativo Italorum carminum sedes accentus certa est:
  in 2sy (I),
  in 3sy (II),
  in 4sy (I et III),
  in 5sy (I vel II et IV),
  in senario (II vel I et V),
  in septenario (I-IV et VI),
  in octonario (III et VII vel in I, IV, VII),
  in novenario (II, V, VIII),
  in 10sy (III, VI, IX),
  in 11sy (II vel III, VI, X, vel IV, VIII, X, vel IV, VII, X).

Accumulatio [Frequentatio] est consociatio ordinata vel caotica terminorum vel structurarum: domus antiqua, alba, lata, sole plena, quam opto et amo.

Acephalus dicitur versus vel colon carens prima syllaba, magis frequens in vulgi carminibus: ex.g. telesilleus = x, - v v, - v x dici potest glyconeus xx, - v v, - v x acephalus.

Acrònimus est verbum compositum a litteris vel syllabis incipientibus rei descriptae, quae veluti nomen efficiunt: ex.g. RADAR, UNO...

Acrostichum - a)krosti/xion, a)/kroj sti/xoj - summus versus, caput versus, est carmen revelans per primas litteras versus vel strophae vel partis, linea recta lectas, nomen vel verbum vel sententiam vel novum carmen, ut Epicharmus (s.V a.Ch.) primus opera sua signavit. Clara habentur acrosticha Commodiani (s.III p.Ch) et Iosephi Hymnographi.

• Mesosticum dicitur si per medias litteras fit,
• Telesticum autem si per ultimas.

Raro Acrostichum est Mesostichum quoque et Telesticum:

• Non necat ulla magis nos Nex, non unda necat, noN
• Et necat igne modo, necat Et Iuppiter imbrE
• Cum necor a lingua, mos Cui nescire loqui, neC
• Attamen obturat tot hy- Antia dentibus orA
• Te necat ore, necat ges-Tu, nece totus abundaT

Actant [it. Attanti, valenza] est complementum verbi (subiectum, obiectum, adiuncta).

Activa forma - e)nerghtikh\ fwnh/ - verba spectat.

Adnominatio seu annominatio, paronomasia, affictio, denominatio, supparile, est fere aequalis, levis immutatio, lusus verborum, iteratio verbi interdum litteris mutatis:

non tantum curiam diligit quam Curiam [Curia est nomen meretricis]

Adonèus [-ìum vel -ìus] - )Adw/neion me/tron - kwla/rion Adonis carminis = 2m da^ vel r acephalus 5sy vel chor + anceps:

schema: -/ v v -/ x w)= to\n )/Adwnin
lege: òtonadònin.
Adonium est kw=lon - clausola strophae Sapphicae:
po/tnia qumo/n;
su/mmaxoj e)/sso (Saffo) accentus tonici et melici congruunt
mòntis imàgo;
ùrbis et òrbis.
Fàbriciùmque

Adýnaton - a)du/naton, a)du/nata, impossibile: est figura logica, qua dicuntur quae venire nequeunt: si te non amavero statim descendant fulgura de coelo.

Aedus - a)oido/j - poeta et cantor.

Aenigma - ai)/nigma - est allegoria obscura; aenigmata seu gri=foi sunt sententiae difficiles intellectu:

rarara es et in ramramram ii

(=ter-ra es et in ter-ram i-bis); Mitto tibi navem prora puppique carentem (n[ave]m);

Ego sum principium mundi et finis saeculorum;

sum trinus et unus, et tamen non sum Deus (m)

Aeolicum carmen adhibet metra et kw=la aeolica seu Lesbica. Notae sunt:

• 1.isosyllabismus = certus syllabarum numerus (natura archaica: neque longa dissolvitur in breves neque breves contrahuntur in longam);
• 2.isodynamismus = schema strophae iteratur;
• 3.asymmetria = positio dactyli vel choriambi mutat: secundus locus in 11as, tertius in 11s; 4.basis indifferens = varia: 1-2sy ante chor; apud Horatium semper s (-/ -) praeter C. 1,15.36.

Metra Calcidica seu dactylo-epitrita dant versus aeolicos seu logaoedicos, quorum notio incerta est. Scanduntur ratione dactylica vel choriambica.
Praeter sapphica et alcaica praecipua kw=la Aeolica sunt:

• 9sy x/ x -/ v v -/ v -/ - hipponacteum
• 8sy x/ x -/ v v -/ v -/ glychoneum = hi^
• 7sy x/ x -/ v v -/ - pherecrateum = gl^
• 7sy x -/ v v -/ v -/ telesilleum = gl acephalum
• 6sy x -/ v v -/ - reitianum = tl^
• 8sy x -/ v v -/ v -/ - hagesichoreum = tl hypermetrum
• 7sy -/ v v -/ v -/ - aristophanium = hag acephalum
• 6sy -/ v v -/ v -/ dodrans = ari^
• 5sy -/ v v -/ v -/ - adonium

• 4m Ae [sapphicus]: ba + 3p da (tantum Graece)

• 1.ac [11 sy: logaëd] = ba + 2p da + 2p tr^: x/ x -/
  v v -/ v v -/ v x

• )/Atqi, ‘soi\ d' e)/me‘qen me\n a)‘ph/xqeto (SAPPH. 18,3)
• [àtti-sòideme-thèn | mena-pèchte-tò]
• oi)=noj, w)= fi/le pai/, kai\ a)la/qea [òinos-òfile-pài | ka-làte-à]
• 2.ct2 [10 syl]
  x/ x -/ v v -/ v v -/ x

5m Ae [Sapphicus]: ba + 4p da (tantum Graece) [14 sy = pher + teles]
• 1.ac [ba + 3d + 2p tr^]
  x/ x -/ v v -/ v v -/ v v -/ v x/
• fre/naj w(j a)/nemoj kat' o)/roj dru=sin e)mpe/twn (SAPPH. 6,2)
• [fréna-sòsane-mòs | cato-ròsdrusi-némpe-tòn]
• w(/nhr ou)=toj o) maio/menoj | to\ me/ga kre/toj
• [òner-ùtoso-màiome-nòs | tome-gàkre-tòs]

• 2.ct2 [13 syl]
  x/ x -/ v v -/ v v -/ v v -/ x ti/% s', w)= fi/le ga/mbre, kalw=j e)ika/sdw; (SAPPH. 15,1)
• [tìo-sòfile-gàmbre | ca-lòsei-càsdo]

• 6m Ae: x/ x -/ v v -/ v v -/ v v -/ v v -/ x
• h)=roj a)nqemo/entoj e)p' a)/ion e)rxome/noio (ALC. 98 D)
• [èros-àntemo-èntos | e-pàion-èrcome-nòio]

9sy Ae [hipponacteus] 9 sy: [1°] 3 + chor + 2 vel [2°] 2 + chor + 3
• [1°] x/ - x -/ v v -/ v -/ vel
• [2°] x/ x -/ v v -/ v -/ x
• [2°] poime/nwn a)e/kati mh/lwn (BAC. Th. 18,9)
• [pòimenòn | aekàtimèlon].

Ae. Dialecti - Thessalica, Baeotica, Lesbica (Asiae) - notae:
• 1.baritonesis - numquam acuitur ultima sy: ta\j e)/maj = th=j e)mh=j;
• 2.psilosis - non datur aspiratio: w)j;
• 3. bro/xea = braxe/a, xo/laisi = xalw=si, kre/toj = kra/toj, fw/naj = fwnh=j, )/Ermaij = )Ermh=j, za/ = dia/, ai)/dwj = ai)dou=j, kh=noj = e)kei=noj, mo/xqhmmi = moxqe/w, peda/ = meta/, poti/ = pro/j.

Aetiologicum - ai)ti/a - carmen causas seu origines canit eventus vel nominis.

Agnitio - a)nagnwrismo/j - in fabula dramatica vel narrativa est declaratio personae.

Agnominatio seu paronomasia habetur cum duo verba ab eadem basi ducuntur: generavit genus.

Agoghé indicat rhythmum versus.

Aischroneion est 2m ia^ x -/ v -/ x -/ v

Aition est genus quo causa et origo sive ritus sive coeremoniae declarantur.

Akathistos v. Hymnus

Alcaicus est versus et stropha Ae ab Alcaeo (s.VI a.Ch.) appellatus.

• 9sy est III v strophae alc:
  5p ia^ (x in disparibus) =
  r 5sy + 2tr = 2ia + r 5sy
  x -/ v -/ x | -/ v -/ x
  silvae laborantes geluque (HOR., C. 1,9,3)
  [silvé-labò-rantès-geslùque]

• 10sy est quartus versus strophae alcaicae:
  d (=ba) + hip vel 2p da + 2p tr
  -/ v v -/ v v | -/ v -/ v = chor + r 6 sy -/ v v -/ | v v -/ v -/ v
  Kwrali/w pota/mw pa\r o)/xqaij
  [còraliò-potamòparòchtais]
  Flùmina cònstiterìnt acùto (HOR., C. 1,9,4)

• 11sy est I et II versus strophae alcaicae
  = 5p logaëdica (d post V sy)
  = r 5sy [pentemimeres ia] + dod I
  = 3sy + gl = 3p ia^ + 2da
  = 2ia + prosodiacus (io M + 2p tr^):
  x -/ v -/ x | -/ v v -/ v x [-/ v x/]
  nu=n xrh= mequ/sqhn kai\ tina pe\r bi/an
  [nuncrèmetùsten | càitinapèrbian] [kàitinapèrbiàn]
  pw/nhn, e)pei\ dh\ ka/tqane Mu/rsiloj
  [ponènepèide | càttanemùrsilos]

  vides ut alta stet nive candidum
  [vidésutálta | stétnivecàndidum] [cándidùm].

  Horatius caesuram post V sy semper servat.

• 12sy est r 5sy + arist
  [2ia + hip aceph: SNELL] (tantum Graece)
  v -/ v -/ - | -/ v v -/ v -/ -
  )o/plok' a)/gna | mellixo/meide Sa/pfoi (ALC. 4)
  [iòplocàghna-mèllichomèidesàffoi]

• Maiores alcaici [magni alcaici]: 2gl + 2ia (Graece tantum)
  x/ x -/ v v -/ v x/ | x/ x -/ v v -/ v x/ | v -/ v x/
  marmai/rei de\ me/gaj do/moj xa/lk%: pai=sa d' )/Arv keko/smhtai ste/ga
  [màrmarèidemegàsdomòs | càlkopàisadarèkekò | smetàistegà] (ALC. 3,1)
  pa\r de\ Xalki/dikai spa/qai, pa\r de\ zw/mata po/lla kai\ kupa/ssidej
  [pàrdecàlkidicàispatài | pàrdezòmatapòllacài | cupàssidès]
  tw=n ou)k e)/sti la/qesq' e)pei\ dh\ prw/tisq' u(po\ e)/rgon e)/stamen to/de
  [tònukèstilatèstepèi | dèprotìstupoèrgonèstamèntodè]

• Stropha alcaica est tetrasticha dicolon (bini 11sy alc + 9sy alc + 10sy alcaicus
  x -/ v -/ x | -/ v v -/ v x [-/ v x/] 11sy alc
  x -/ v -/ x | -/ v v -/ v x [-/ v x/] 11sy alc
  x -/ v -/ x | -/ v -/ x 9sy alc
  -/ v v -/ | v v -/ v -/ x 10sy alc
  a)sunne/thmmi tw=n a)ne/mwn sta/sin
  (asùnnetèmmi-tònanemònstasìn)
  to\ me\n ga\r e/nqen ku=ma kuli/ndetai,
  (tomèngarènthen-kùmakulìdetai)
  to\ d'e)/nqen, a)/mmej d'o(/n to\ me/sson
  (todènthenàmmesdòntomèsson)
  na= forh/meqa su\n melai/nv (ALC.2,1-4)
  (nàiforèmetha sùnmelàina)

  Odi profanum volgus et arceo
  [odìprofánum-vòlgusetárceò].
  Favete linguis; carmina non prius
  [favételìnguis-cárminanònpriùs]
  Audita Musarum sacerdos
  [audìtaMùsarùmsacérdos]
  Virginibus puerisque canto
  [vìrginibùspuerìsquecánto (H., C. 3,1)

Alcmanius versus - ) Alkma/n, ALCMAN (s.VII a.Ch.] - est 4mda acatalecticus

• 1.4mda -/ v v -/ v v -/ v v -/ v v
  au)co/menai skieroi=sin u(f' e(/rnesin oi)nare/oij qale/qoisin: e)moi\ d' e)/roj
• 2.4mda^ -/ v v -/ v v -/ v v -/alcmanius proprie dictus
  kakkabi/dwn sto/ma sunqe/menoj
  [càccabidònstoma-sùntemenòs]
  
• 3.4mda^2 -/ v v -/ v v -/ v v -/ v archilocheus
  ou)demi/an kata/koitoj w(/ran
  Strophe Alcm: 4st 2colon = 6m + 4mda^2
  Laudabunt alii claram Rhodon aut Mytilenem
  [Làudabùnt aliì claràm Rhodon àut Mytilènem]
  Aut Epheson bimarisve Corinthi
  [àut Ephesòn bimarìsve Corìnthi]
  moenia vel Baccho Thebas vel Apolline Delphos
  [moènia vèl Bacchò Thebàs vel Apòlline Dèlphos]
  Insignes aut thessala Tempe. (HOR., C. 1,7.1-4)
  [ìnsignès aut Thèssala Tèmpe].

Allegoria est permutatio, seu metaphora continuata, seu personificatio ideae, virtutis vel vitii (symbolum est obiectum reale). Aetate media finem didacticum habuit.

Allitteratio - o(moiopro/foron - est iteratio unius vel plurium phonematum (litterarum). Quae ex iterata verbi radice promitur, figura etymologica dicitur:
Nascimur in lacrimis, lacrimabile ducimus aevum;
clauditur in lacrimis ultima nostra dies.

O Tite tute Tati, tibi tanta, tyranne, tulisti.
Lucida lucenti lucescis, Lùcia, luce:

lux mea lucescat, Lùcia, luce tua.
Invictis - victi - victuri.

Allotropus est verbum qui habet duo vel plures formas: orior -iris et orior -eris.

Allusio est breviata memoria, saepe iocosa, alicuius rei: si loqueris gallus canet.

Alogia - a)logi/a - est longum irrationale in sede pari metri trochaici et in dispari metri iambici.

Alphabetica carmina habent versus incipientes ordinate a litteris alphabeti. NeoGraeci in initio singula, digammata vel trigrammata legunt: tsi = |ci|, tzi = |gi|, nt = |d|, mp = |b|, b = vita, g = gama, z = zita, q = thita, l = lampta, t = taf.

Ambiguitas ex homophonia vel homographia vel mente oritur. Est 1.lexicalis: volo (volare et velle); b.syntactica: canis ille Diogenis (animal et homo).

Amoebeus - a)moibai=oj - est rh=sij vel carmen dialogicum. Clara sunt carmina pastoralia, ei)du/llia Theocriti et Bucolica Vergilii.
Proodus, mesodus, epodus sunt partes carminis amoebei.

Amplificatio est expolitio figura logica, verba extollens per novas declarationes et narrationes: magis magisque dies nova, sancta, fulgens.

Anabolai - a)nabolai/ - sunt versus qui carent responsione metrica in altera stropha.

Anàclasis - a)na/klasij - est rhythmi metathesis (inversio): breve cum longo vel viceversa in eodem metro:
tr - v - v fit chor - v v -,
anacreonticum v v - v - v - - fit 2m io v v - - v v - -
Exemplum clarius anàclisis est choliambus, qua claudus fit versus iambicus

Anaclomenum est metrum cum anaclasi:
chor pro tr - v v - pro - v - v vel io pro 2ia - - v v vel v - v -

Anacolython fit cum subiectum non sequitur, sc

pendens manet et ab alio interdum erronee substituitur.

Anacreonticus versus est 2m io m anaclomenus: 1. v in II longo, 2. - in I brevi
v v -/ x -/ v -/ -
polioi\ me\n h(mi=n h)/dh
kro/tafoi ka/rh te leuko/n,
xari/essa d' ou)ke/t' h(/bh

qüonam cruenta maenas (SEN.)
Beda: ''Metrum - inquit - iambicum tetrametrum colophon, quod anacreontium dicitur, recipit anapestum, duos iambos, et semipedem. Quo usus est Prosper Tiro in principio exhortationis ad coniugem, ita dicens: Age iam precor mearum / comes inremota rerum, / trepidam breuemque uitam / domino deo dicemus''.

Anacrusis - a)na/krousij - duce d.v. G.Hermann, Elementa doctrinae metricae, Leipzig 1816, dicitur sy (-ae) extra tempus ante primum pedem; quod arbitrarium habetur, cum nequeat decerni utrum vis metrica an musicalis sit.

Anacyclici sunt versus reciproci.

Anagnorismos est agnitio personae in fabulis.

Anagogia allegorice interpretatur sacros textus, ut rerum supernaturalium symbola.

Anagramma est permutatio litterarum verbi vel sententiae ad alium vel aliam conficiendam: ave - Eva.

Analexis est nimia iteratio verbi.

Analysis grammaticalis [Parsing] et logica (apud antiquos), semica (coaevi) et syntagmatica [Zergliederung] est interpretatio phonematum et morphematum.

Anapaestus an - a)na/paistoj, retro procedens - est pes anti daktylum: v v -/ quo potissimum poetae utuntur in lyrica chorali - anapaesti lyrici seu threnodici - et martiali.
Frequentes sunt paraemiaci et longe abundant sy longae si forte omittatur diaeresis:
Ar. Ran. 372-7 (sollemnis incessus)

Xw/rei nun pa=j a)ndrei/wj - -/ - -/ - -/ -
ognun s'avanzi risoluto
ei)j tou\j eu)anqei=j ko/lpouj - -/ - -/ - -/ -
verso i prati fioriti
leimw/nwn e)gkrou/wn - -/ - -/ - -/
battendo il piede con
ka)piskw/ptwn - -/ - -/
ritmo, scherzando
kai\ pai/zwn kai\ xleua/zwn. - -/ - -/ - -/ -
lanciando lazzi e satire
)Hri/sthtai d' e)carkou/ntwj. - -/ - -/ - -/ - -/
Digiunammo abbastanza.

Eur. Ione 859-922 est querimonia: longae solutio (v v v v) dat proceleusmaticum. Interdum iungitur cum iambis et trochaeis (Pind. Ol. II 1]
v - v - | - v - -) vel cum anapaestis (Eur. El. 586, 588, 590).
Transitus a iambis ad trochaeos suaves exitus exhibet (Eur. Hel. 361-3) et laetos (Ar. Ran. 209-68).

• 2m an ac v v -/ v v -/ | v v -/ v v -/
  o(/ti moi sunomai/mona to/nde do/moij
  [otimòisunomàimonatòndedomòis]

  Minor in parvis Fortuna furit
  [minorìnparvìsfortùnafurìt]

  Leviusque ferit leviora Deus
  [leviùsqueferìtleviòradeùs]

  Servat placidos obscura quies
  [servàtplacidòsobscùraquies]

  Quanti casus humana rotant!
  [quantìcasùshumànarotànt]

• 2m an^ = paroemiacus [paroimi/a, proverbium]
  v v -/ v v -/ v v -/ -
  po/te d' )/Artemij ou)k e)xo/reuse
  [potedàrtemisùkecorèuse]

  venient cito saecula cum iam
  [venièntcitosèculacùmiam]

• 3m an ac v v -/ v v -/ v v -/ v v -/ v v -/ v v -/
• 3m an^ v v -/ v v -/ v v -/ v v -/ v v -/ -
• 4m an ac v v -/ v v -/ | v v -/ v v -/ v v -/ v v -/ | v v -/ v v -/

  )=Eroj au)=te me kuane/oisin u(po/ blefa/roij take/r' o)/mmasi derko/menoj
  [erosàutemekùaneòisinupòblefaròistakeòmmasidèrcomenòs]
  

• 4m an^ = Aristophanius (si V pes sit s vocatur Laconicus)
  tau=ta poih/saj pollw=n a)gaqw=n ai)/tioj u(mi=n gege/nhtai
  [tautàpoiesàspollònagatònaitìosumìngheghenétai]
  kai\ tou\j dh/mouj e)n tai=j po/lesin dei/caj w(j dhmokratou=ntai
  [kaitùsdemùsentàispolesìndeixàsosdémokratúntai]

  Respondet 7nario an Latinorum:
  homo quìdamst quì scit quód quaerìs ubi sìt. | quem eg(o) hìc audìvi?
  In Comoedia antiqua adhibetur.
  Primum princeps (rarius alterum) resolvi potest (rarissme autem omes quattuor solvuntur):
  vv - vv - | vv - vv - | vv - vv - | v v - - ||.

  Ar. Ach. 641-5:

  Tau=ta poh/s j | pollw=n a)gaqw=n | ai)/tioj u(mi=n | gege/nhtai, [ mi=n kai\ tou\j dh/mouj | e)n tai=j po/lesin | dei/caj w(j dhmokratou=ntai.
  Toiga/rtoi nu=n | ou(k tw=n po/lewn | to\n fo/ron u(mi=n a)pa/gontej [ mi=n
  h(/cousin i)dei=n | e)piqumou=ntej | to\n poihth\n to\n a)/riston,
  o(/stij parekindu/neus' e)n )Aqhnai/oij ei)pei=n ta\ di/kaia. (Sine caesura)

• 7narius anapaesticus constat 7 an + 1 sy.
• 8narius anapaesticus in ultimo pede numquam habet duo breves.

• Anapaesti complicati - su/mptuktoi a)na/paistoi - reducuntur fere omnes ut s. Lex (zeu=gma - pons) anapaesti incisi: an qui sit pro ia non potest habere 2 breves vel longam et breves divisas inter duo verba: neque v v | - (ut Pons Hermann-Lachmann) neque v | v - (ut Pons Ritschl); sed
  )Epi/skopoj | h)/kw deu=ro t%= kua/m% laxw/n x -, v v | -
  Nunc vidua, nunc expulsa, nunc feror obruta

  Synesii, Hymnus ( 734 an monom cum H vel brevis in longo in fine:
  118 Ti/noj o)/mma sofo/n,
  119 ti/noj o)/mma polu/,
  120 tai=j sai=j steropai=j
  121 a)nakopto/menon,
  122 ou) katamu/sei;
  123 a)tene\j de\ drakei=n
  124 e)pi\ sou\j pursou\j
  125 qe/mij ou)de\ qeoi=j:

Anaphora (rhetorica) est iteratio unius vel plurimorum verborum in initio sententiarum, versuum, membrorum: alio loco, alio tempore testis et Oceani litora Santonici, / testis Arar (TIB. 1,7); multis ista dabunt litora discidium, / litora quae fuerunt castis inimica puellis (PROP. 1,11.28-9); Omnes comprehendant quo lavacro abluti, quo spiritu regenerati, quo sanguine sunt [sint] redempti. In linguistica coaeva anaphorica dicitur pars sermonis quae declaratur tantum per aliam partem sermonis: si non pluit veniet. Iteratio in fine vocatur epiphora.

Anaploké sive copulatio vel duplicatio datur cum idem verbum geminatur cum emphasi in fine positum: ad illum diem Memmius erat, Memmius...

Anaptyxis - a)na/ptucij - est epenthesis, id est additio vocalis inter consonantes.

Anastrophes - a)nastrofh/ - est hyperbaton, sive inversio ordinis verborum vel synthaxis: Romam versus - rebus in arduis.

Anceps vel communis - a)dia/foroj - dicitur sy quae potest esse brevis vel longa: x (indifferens), (fere semper longa) vel (fere semper brevis).
Anceps divisibilis potest dividi in duas breves: x = vv id est ponitur sive elementum breve sive longum.

Angelicon est 2mtr.

Anisosyllabismus et anistrophismus spectat carmen accentuativum, syllabarum et stropharum numerum mutans.

Annominatio est figura etymologica, sc. iteratio verbi variata: amor, amatus.

Anomalia est discordantia cum verbo seu structuris traditis.

Anphibologia fit cum sententia plures habet significationes, ut ludus verborum: terror hostium (ab hostibus vel hostibus).

An[m]phibrachus et An[m]phimacrus sunt pedes quattuor et quinque morarum: v - v et - v -, qui est creticus.

Antanaclasis est traductio sive iteratio verbi mutato sensu: rationes vestrae nullae sunt rationes ad me.

Anthologia est collectio seu selectio operum.
Praeclara Anthologia [L.XV, 3.700 epigrammatum] Palatina (Bibliotheca Palatina - Heidelberg) et Planudea (a Maximo Planude collecta atque breviata s.XIV.
Metra sunt distichi elegiaci.
Item A. Latina a christiano viro Africano exarata s.VI carmina colligit aevi Vandalici: potiores poetae Luxorius, Fl.Felix, Florentinus, Coronatus, Sinphosius et anonyma Pervigilium Veneris et De concubitu Martis et Veneris.

Antibacchius vel palimbacchius est pes quinque morarum: - - v.

Anticipatio - pro/leyij - est:

• 1.processus syntacticus qui transfert in principalem verbum vel syntagma subordinatae;
• 2.figura quae coaevum facit futurum eventum vel exitum actionis.

Anticlimax est figura gradationis descendens: tu es vir, homo, animal.

Antilabé - a)ntilabh/ - datur cum versus recitatur a diversis personis.

Antimetàbole - a)ntimetabolh/ - est chiasmus semanticus: ego tu sum, tu es ego, sc. Est quoque usus eorundem verborum mutatis vinculis syntacticis: edimus ad vivendum non vivimus ad edendum.

Antiphràxis - a)nti/fracij - oppositio, est sententia vel verbum contraria significans: in euphemismo, hironia: Pontus Euxinus (mare inhospitale), Eumenides (Furiae); vulgus premit: benedicta gens!

Antispastus est unio iambi cum trochaeo: v -/ -/ v.

Antistrophes est conversio, seu iteratio eiudem verbi in fine sententiarum (epiphora): Improbi credunt, turbulentes credunt. In lyrica chorali est II pars structurae triadicae (str - ant - ep), cum eadem metrica responsione ac stropha.

Antìthesis - a)nti/qeton, -qesij - est contentio, contrarium, contrapositum, oppositio vocum vel sententiae:
Et timeo et spero;
Idem in publico accusatores, in occulto rei, in semet ipsos censores pariter et nocentes (CYP., Don. 9).

Antonomasia - kat' e)coxh/n - est pronominatio, tro/poj qui per diversum nomen excelsum quendam vel quiddam significat: Arpinas (Cicero).

Antonymia est oppositio nominum: presens - absens, maximus - minimus [oppositum est synonymia].

Aperta [syllaba] dicitur quae cum vocali desinit.

Aphaeresis - a)fai/resij vel prodelision indicat elisionem vocalis vel diphthongi initialis: )Io/lh [e]kalei=to, makrou= [a]popau/sw; h)/dh 'gw/.; Od. 1.226: ei)lapi/nh [h]e\ ga/moj : ` v v ` v v `; Sappho 1.11: w)ra/nw [ai]qeroj ` v ` v ` Ar. Ran. 509: perio/yomapelqo/nta (ma[i a]). Metaplasmus est: ademptio seu omissio vocalis vel syllabae in initio vocis: pulchrumst da pulchrum est; temnere da contemnere.

Aphorisma est sententia brevis quae universalem modum agendi includit.

Aplographia et aplologia est error copistarum qui semel scripserunt quod bis scribendum fuit: tragicomicus = tragico-comicus.

Apo koinou - a)po\ koinou= - indicat vocem quae simul plura spectat.

Apocopes - a)pokoph/ - est abscissio vel omissio litterarum in fine verbi: kata\ lei/pw = kat lei/pw; cum accommodatione phonetica: a)na\ ba/llw = a)mba/llw; cum assimilatione: kata\ lei/pw = kallei/pw; fac pro fac(e);
certum est = certust, fortunatus es = fortunatus'.

Apocroton est versus, diffusus s.II-III p.Ch.: x/ x -/v v -/ v v -/ v -/ = ba + 2d + cr:

e)le/fantoj e)p'ou/ati kw/nwy parem. [in fine s pro cr]
ptero\n ou) ptero\n i)/stato sei/wn parem. [in fine s pro cr]
fa/to d' a)/frona mu=qon: ''a)fi/ptamai, apocroton
ba/roj ou) ga\r e)mo\n du/nasai fe/rein. ''

Apophonia est variatio vocalium.

Apophthegma est sententia vel brevis narratio quae includit universalem ac rectum agendi modum.

Aporia est dubium rhetoricum.

Aposiopèsis - a)posiw/phsij - est praecisio sermonis, rhetoricum silentium. )Aposiwphtika/ dicuntur puncti silentii ''...''.

Apòstrophes est sermo vel exclamatio ad personam (rem), veluti esset coram.

Apostrophos - a)po/strofoj - est elisio vocalis ante vocalem.

Archaismus est vox antiqua quae raro usitatur.

Archebuleus (ab Archebulo Thebano s.III a.Ch.) est pros + r [6p logaoed^, ab Alcmane antea usitatus (spondeus pro an in I sede):
x x -/ v v -/ v v -/ v v -/ v v -/ v -/

a)ge/tw qeo/j, ou) ga\r e)gw\ di/xa tw=nd' a)ei/dein (CALLIM., fr.228, 1 Pf.2).
[agetòtheosùgaregò-dichatòndaèidein].

Archilocheus (ab Archilocho s.VII a.Ch.n.) appellatur varius [asynarthetos] versus et stropha:

• Maior: 4p da ac (= alcmanius) + 3p troch (= ityph)
  -/ \vv -/ vv -/ vv -/ v v | -/ v -/ v -/ x
  toi=oj ga\r filo\ thtoj e)/rwj u(po\ | kardi/hn e)lusqei/j (ARC. 27,1)

  sòlvitur àcris hièms gratà vice | vèris èt Favòni (HOR., c. 1,4)
  ac neque iam stabulis gaudet pecus | aut arator igni (HOR., C.1,4).
  

• minor: 3m da^: arboribusque comae (HOR., C. 4,7,2)
  [àrboribùsquecomè]
  
• Systema strophicum Arch est 4st dicolon et IV habet formas:
  1. I. 6p da + 3p da^1 NOTA: a quibusdam vocatur II
     Frigora mitescunt Zephyris, | ver proterit aestas
     interitura simul (HOR., C. 4,7,9-12) [ìnteritùrasimùl]
     Diffugere nives, | redeunt iam gramina campis
     arboribusque comae. [àrboribùsquecomè]
     
  2. II. 6p da + iambelegus (2m ia + 3m da^1) a quibusdam vocatur V
     Horrida tempestas | caelum contraxit et imbres
     [òrridatèmpestàs-celùmcontràxit et ìmbres]
     nivesque deducunt Iovem; | nunc mare nunc silvae (H., epd 13).
     [nivèsquedèducùntiovèm-nùncmarenùncsilvè]
     
  3. III. 3p ia + elegiambus (3p da^1 + 2m ia) a quibusdam vocatur IV
     Petti, nihil me, sicut antea iuvat
     [pettìniìlme-sìcutànteàiuvàt]
     scribere versiculos | amore percussum gravi.
     [scrìberevèrsiculòs-amòrepèrcussùmgravì]
     Hic tertius december, ex quo destiti
     Inachia furere | silvis honorem decutit (HOR., epod. 11)
     [ìnachiàfurerè-silvìsonòremdècutìt]
     
  4. IV. Versus I et III: arch M (4p da + 2m tr^) + II et IV: 3m ia^ a quibusdam vocatur III
     Solvitur acris hiems | grata vice | veris et Favoni
     [sòlvituràcrisièms-gratàvice-vèrisètfavòni] (HOR., C. 1,4.1-4)
     trahuntque siccas machinae carinas,
     [traùntquesìccas-màkinècarìnas]
     Ac neque iam stabulis | gaudet pecus | aut arator igni,
     [àcnequeiàmstabulìs-gaudètpecus-àutaràtorìgni]
     nec prata canis albicant pruinis.
     [necpràtacànis-àlbicàntpruìnis]

Aristophanium [- eum] - a)ristofa/neion me/tron - 7sy: da + 2 tr = 3m log ac = vel chor + bacch = 2m chor^:
-/ v v, -/ v -/ x [-/ v v -/, v -/ x]

o)/lbie ga/mbre, soi\ me/n (SAPPH. 16,1)
(òlbiegàmbresòimen).

Lydia dic per omnis (HOR., C. 1,8.1) (lìdiadìcperòmnis).
Sanguine viperino (HOR., C. 1,8.9) (sànguinevìperìno).
Aristophanius appellatur quoque 4m an^.

Arsis - a)/rsij, sublatio, elevatio - est tempus forte cum ictu apud Romanos et cum accentu apud coaevos, probabiliter pedis percussionem indicabat, thesis autem, in elemento brevi et in ancipiti inter longa, pedis elevationem: ergo arsis fortem, thesis autem debilem percussionem indicabant. Hodie sensus inversus tenetur: arsis est positio debilis, thesis est positio fortis, qui usus licet sit erroneus vulgatus est et ab omnibus adhibetur. Arsis ergo opponitur thesi, quod est tempus leve.
At Graeci peculiari natura linguae fortem thesim et levem arsim fecerunt.
Nam tempus breve seu sine rhythmico accentu (=debile) apud Graecos dicitur a)/rsij et econtra syllaba quae habet ictum seu accentum (tempus firmum id est forte) dicitur qh=sij.
Apud Latinos autem arsis sonat 'elevatio' vocis ideoque syllabam indicat quae intentiore voce enuntiatur et econtra thesis sonat 'positio' sc. vocis, quae demissiore voce enuntiatur.
Hodie fere omnes Latinos sequuntur, itaque -/ (arsis) v v (thesis); v (thesis) -/ (arsis).

Articulus - a)/rqron o(ristiko/n, a)o/riston a)/rqron - forma utitur propria apud Graecos, determinative et indeterminative.

Asclepiadeus - a)sklepia/deion - ab Asclepiade (s.III a.Ch.) appellatus:

• Maior est 4p antisp (EPH.) vel ba + 3 chor + ba (VICT.) vel ascl m + chor post VI sy = ba [2sy, s] + 3 chor + ia (=16 sy)

  -/ - -/ v v -/ | -/ v v -/ | -/ v v -/ v x/ [-/ v x] claus. gravis

  te/gge pleu/monaj oi)/|n%, to\ ga\r a)/s|tron perite/lletai
  [tènkeplèumonasòi-nòtogaràs-trònperitèlletài] [tònperitèlletai]
  a) d' w)/ra xale/pa, pa/nta de\ di/yaij' u)pa\ kau/matoj
  [àdoràcalepà-pàntadedì-psàiupacàumatòs] [psàiupacàumatos]
  [ Sappho MELWN G 1.53-55]
  brodopa/xeej a)/gnai Xa/ritej deu=te Di/oj ko/rai
  e)/lqont' e)c o)ra/nw porfuri/an perqe/menon xla/mun ...
  katqa/noisa de\ kei/shi ou)de/ pota mnamosu/na se/qen
  tw\n e)k Pieri/aj: a)ll' a)fa/nhj ka)n )Ai/da do/mwi
  foita/shij ped' a)mau/rwn neku/wn e)kpepotame/na.

  quae tu neglegis ac | me miserum | deseris in malis (CAT. 30,5)
  [quètunèglegisàc-mèmiserùm-dèserisìnmalìs] [dèserisìnmalis]
  nullam, Vare, sacra vite prius severis arborem (HOR., c. 1,18)
  [núllam, Vàre, sacrà | vìte priùs | séveris àrborèm] [sèverisàrborem]

• minor varie declaratur:
  EPHEST. scansio antisp, alii vel logaoed, vel chor. = 3p ia chor = ba + 2 chor + ia = [b] + gl = dod II + dod I = b [s] + da + longum + da + 2ptr^ = 12 sy (2 kw=la aeolica)
  x/ x -/ v v -/ | -/ v v -/ v x/ [-/ v x]

  zw/w moi=ran e)/xwn | a)gro wti/kan
  [zòomòiranèchòn- agroiòticàn]
  pw/nwmen, to\ ga\r a)/stron perite/lletai]
  [pòmomèntogaràstrònperitèlletài] [sine caesura

  Maecenas atavis edite regibus
  [mécenàsatavís-éditerégibùs (HOR., C. 1,1)
  Vatum divitibus consecrat insulis
  [vàtum dìvitibùs cònsecrat ìnsulis] (HOR., C. 4,8)

• Systema asclepiadeum 5 formas habet:
  1. I: tetrastichon monocolon = 4 asclep m (HOR., C. 1,1.1-4).
     Maecenas atavis edite regibus,
     [mècenàsatavìs-èditerègibus]
     o et praesidium et dulce decus meum,
     [òetprèsidièt-dùlcedecùsmeum]
     sunt quos curriculo pulverem Olympicum
     [sùntquoscùrriculò-pùlverolìmpicum]
     collegisse iuvat, metaque fervidis
     [còllegìsseiuvàt-mètaquefèrvidis]

  2. II: tetrasticon dicolon = 3 asclep m + gl (HOR., C. 1,15.9-12)
     Heu heu, quantus equis, quantus adest viris
     sudor! quanta moves funera Dardanae
     genti! tam galeam Pallas et aegida
     currusque et rabiem parat
     [cùrrusquètrabièmparàt]

  3. III: tetrastichon dicolon (2 asclep m + pher + gl)
     Nuper sollicitum quae mihi taedium, ascl m
     nunc desiderium curaque non levis, ascl m
     interfusa nitentis pher
     vites aequora Cycladas gl

  4. IV: tetrastichon dicolon (1.3 gl + 2.4 ascl m)
     Sic te diva potens Cypri gl
     [sìctedìvapotènsciprì]
     Sic fratres Helenae lucida sidera, as m
     [sìcfratrèselenè-lùcidasìdera]
     ventorumque regat pater gl
     obstrictis aliis praeter Iapiga as m

  5. V seu Maior: tetrastichon monostichon (4 ascl M)
     Tu ne quaesieris (scire nefas) quem mihi quem tibi
     finem di dederint, Leuconoe, nec Babylonios
     temptaris numeros. Ut melius, quidquid erit, pati! (HOR., C. 1,11)

  6. Graeca: 1-2 = 2as m ac, 3 = hi, 4 = 11sy [3mioM^]
     as m kai\ bo/llaj: ta\ pa/thr kai\ pa\ teroj pa/thr
     as m kaggegh/ras' e)/xontej peda\ twnde/wn
     9sy ae] tw=n a)llaloka/kwn poli/tan,
     [tònallàlocakònpolìtan]
     11sy] e)/gwg'a)pu\ tou/twn a)pelh/lhmai
     [egògaputùtònapelèlemài].

---

STROPHAE ASCLEPIADEAE GRAECORVM

Asclepiadea V seu Maior
tetrastichon monostichon = 4 ascl M -
ALCAEUS: MELH

oi)=d' h( ma\n xe/radoj | mh\ beba/wj | e)rga/simon li/qon
ki/neij kai\ ken i)/swj | ta\n kefa/lan | a)rgale/an e)/xoi
o)/rniqej ti/nej oi)=d' | )Wkea/nw | ga=j a)pu\ peira/twn
h)=lqon pane/lopej | poikilo/deiroi | tanusi/pteroi;
pw/nwmen: ti\ ta\ lu/xn' | o)mme/nomen; | da/ktuloj a(me/ra:
ka\d %)=d' a)/erre kuli/|xnaij mega/laij | % aitapoikillis%:
oi)=non ga\r Seme/laj | kai\ Di/oj ui)=|oj laqika/deon
a)nqrw/poisin e)/dwk'. | e)/gxee ke/r|naij e)/na kai\ du/o

---

Asclepiadea - Tetrasticha
[2 ascl m + hipp + ascl acephalus]
ALCAEUS 16,5-8

kai\ bo/llaj: ta\ pa/thr kai\ pa/teroj pa/thr

kaggegh/ras' e)/xontej peda\ twnde/wn

tw=n a)llaloka/kwn poli/tan,
(tònallàlocatònpolìtan)

e)/gwg' a)pu\ tou/twn a)pelh/lhmai
(egògaputùtònapelèlemài)

---

STROPHAE ASCLEPIADEAE LATINAE

Asclepiadea - I:
tetrastichon monocolon = 4 as m -
HOR., C. 3,30

Exegi monumentum aere perennius
regalique situ pyramidum altius,
quod non imber edax, non aquilo impotens [im intensivum = a Graecum
possit diruere aut innumerabilis
annorum series et fuga temporum.

Non omnis moriar multaque pars mei
vitabit Libitinam: usque ego postera Dea mortis et funerum
crescam laude recens, dum Capitolium
scandet cum tacita virgine pontifex.
Dicar, qua violens obstrepit Aufidus
et qua pauper aquae Daunus agrestium
regnavit populorum, ex humili potens, constructio Graeca
princeps Aeolium carmen ad Italos
deduxisse modos. Sume superbiam
quasitam meritis et mihi Delphica
lauro cinge volens, Melpomene, comam. Musa tragica: hic kat' e)coxh/n

---

Asclepiadea - II:
tetrasticon dicolon = 3 asclep m + gl
HOR., C.. 1,15

1 Pastor cum traheret per freta navibus
2 Idaeis Helenen perfidus hospitam,
3 ingrato celeris obruit otio
4 ventos ut caneret fera ` - ` v v ` v -

5 Nereus fata. mala ducis avi domum
6 quam multo repetet Graecia milite
7 coniurata tuas rumpere nuptias
8 et regnum Priami vetus.

9 heu heu, quantus equis, quantus adest viris
10 sudor, quanta moves funera Dardanae
11 genti. iam galeam Pallas et aegida
12 currusque et rabiem parat.

13 nequiquam Veneris praesidio ferox
14 pectes caesariem grataque feminis
15 inbelli cithara carmina divides,
16 nequiquam thalamo gravis

17 hastas et calami spicula Cnosii
18 vitabis strepitumque et celerem sequi
19 Aiacem: tamen heu serus adulteros
20 crines pulvere collines...

---

Asclepiadea - III:
tetrastichon dicolon
(2 asclep m + ph + gl)
HOR., C. 1,14

1 O navis, referent in mare te novi ascl m
2 fluctus. o quid agis? fortiter occupa ascl m
3 portum. nonne vides, ut pher - - - v v - v
4 nudum remigio latus gl - - - v v - v -

5 et malus celeri saucius Africo
6 antemnaeque gemant ac sine funibus
7 vix durare carinae
8 possint imperiosius

9 aequor? non tibi sunt integra lintea,
10 non di, quos iterum pressa voces malo.
11 quamvis Pontica pinus,
12 silvae filia nobilis,

13 iactes et genus et nomen inutile:
14 nil pictis timidus navita puppibus
15 fidit. tu nisi ventis
16 debes ludibrium, cave.

17 nuper sollicitum quae mihi taedium,
18 nunc desiderium curaque non levis,
19 interfusa nitentis
20 vites aequora Cycladas.

---

Asclepiadea - IV:
tetrastichon dicolon = gl + as m + gl + as m

1. Sìc te dìva potèns Cypri,
Sìc fratrès Helenaè, lùcida sìdera,

vèntorùmque regàt pater
òbstrictìs aliìs praèter Iàpiga

2. navis, quae tibi creditum
debes Vergilium: finibus Atticis

reddas incolumem precor
et serves animae dimidium meae.

3. illi robur et aes triplex
circa pectus erat, qui fragilem truci

conmisit pelago ratem
primus, nec timuit praecipitem Africum

4. decertantem Aquilonibus
nec tristis Hyadas nec rabiem Noti,

quo non arbiter Hadriae
maior, tollere seu ponere volt freta.

5. quem mortis timuit gradum
qui siccis oculis monstra natantia,

qui vidit mare turbidum et
infamis scopulos Acroceraunia?

6. nequiquam deus abscidit
prudens oceano dissociabili

terras, si tamen inpiae
non tangenda rates transiliunt vada.

7. audax omnia perpeti
gens humana ruit per vetitum nefas,

audax Iapeti genus
ignem fraude mala gentibus intulit.

8. post ignem aetheria domo
subductum macies et nova febrium

terris incubuit cohors
semotique prius tarda necessitas

9. leti corripuit gradum.
expertus vacuum Daedalus aera

pinnis non homini datis;
perrupit Acheronta Herculeus labor.

10. nil mortalibus ardui est:
caelum ipsum petimus stultitia

neque per nostrum patimur scelus
iracunda Iovem ponere fulmina.

---

Asclepiadea - V seu Maior:
tetrastichon monocolon -
HOR., C.. 1,11 [LEUCONOE]

Tu ne quaesieris, scire nefas, quem mihi, quem tibi
finem di dederint, Leuconoe, nec Babylonios
temptaris numeros. Ut melius, quidquid erit,
pati. seu pluris hiemes seu tribuit Iuppiter ultimam,
quae nunc oppositis debilitat pumicibus mare
Tyrrhenum: sapias, vina liques, et spatio brevi
spem longam reseces. dum loquimur, fugerit invida
aetas: carpe diem quam minimum credula postero.

Asclepiadea V seu Maior
tetrastichon monostichon = 4 ascl M -
ALCAEUS: MELH

oi)=d' h( ma\n xe/radoj | mh\ beba/wj | e)rga/simon li/qon
ki/neij kai\ ken i)/swj | ta\n kefa/lan | a)rgale/an e)/xoi
o)/rniqej ti/nej oi)=d' | )Wkea/nw | ga=j a)pu\ peira/twn
h)=lqon pane/lopej | poikilo/deiroi | tanusi/pteroi;
pw/nwmen: ti\ ta\ lu/xn' | o)mme/nomen; | da/ktuloj a(me/ra:
ka\d %)=d' a)/erre kuli/|xnaij mega/laij | % aitapoikillis%:
oi)=non ga\r Seme/laj | kai\ Di/oj ui)=|oj laqika/deon
a)nqrw/poisin e)/dwk'. | e)/gxee ke/r|naij e)/na kai\ du/o

---

Asclepiadea - Tetrasticha
[2 ascl m + hipp + ascl acephalus]

ALCAEUS 16,5-8

kai\ bo/llaj: ta\ pa/thr kai\ pa/teroj pa/thr

kaggegh/ras' e)/xontej peda\ twnde/wn

tw=n a)llaloka/kwn poli/tan,
(tònallàlocatònpolìtan)

e)/gwg' a)pu\ tou/twn a)pelh/lhmai
(egògaputùtònapelèlemài)

---

Aspiratio, sive Graeca siva latina (H), nullam vim habent (=gradus 0), quod spectat syllabae quantitatem.

Assonatio vel consonantia est iteratio quorundam litterarum similium: titubante tete

Astropha - a)/strofa poih/mata - sunt carmina sine structura responsoriali.

Asynartèta - a)suna/rthta me/tra, non connexa - metra diversos copulant hythmos. Sunt:

kaqara/:
• elegiambus, giambelegus;

e)pisu/nqeta:
• composita;

mikta/, mixta:
• henoplium + ityph, 4m da + ityph = v. archilocheus,
• 3m da^ [penthemimeres] + 2ia ac,
• 3m da^ + 3m ia^ = elegiambus seu encomiologicum metrum;
• 3m ia^ + 3m da^ = iambelegus
• 2m ia ac + lk,
• 2m ia ac + ithyph,
• 3m da^ + 3m ia^ + 3m da^ = platonicus,
• 3m ia^ + 3m da^ + 3m ia^ = pindaricus.

Asyndeton est dissolutio, absentia vinculi et coniunctionum: est

• conclusivum vinum non accepimus, pugnare non possumus
• explicativum potes sine vitio pati, peregrinationem eius tulisti
• enumerativum veni, vidi, vici
• summativum aqua, terra, spiritus, omnia ista
• adversativum ex propinquitate benevolentia tolli potest, ex amicitia non potest.

Ataxia est defectus coordinationis.

Atellana fabula fere quaedam est comoedia, quae eisdem utitur metris.

Attacco cletico - incipit cum invocatione ad deum vel ad deos: Tu, Regina potens, Diana - (/Hra tima/essa, Laki/nion a(/ to\ quw=dej | polla/kij ou)rano/qen nisome/na kaqorh?=j.

Auxesis est incrementum, quod fit cum magna videntur etiam quae inferiora sunt, quoties gradibus aliquot pervenitur, non modo ad summum, sed interim quodammodo supra summum.

---

HOME PAGE

Scrivi